Απολαύστε μερικά αποσπάσματα από την συνέντευξη του Χάρη Κατσιμίχα στο Athens Voice και θα καταλάβετε:
Δημοσιογράφος
Κατσιμίχας
trelepi (όχι δεν ήμουν παρών στην συνέντευξη απλά πετάω κανά σχολιάκι)
Στην τελευταία συνέντευξή σου πριν 10 χρόνια στο «Δίφωνο», είχες πει «έχω μπερδευτεί, χρειάζομαι χρόνο για να ξαναβρώ τον εαυτό μου». Τα δύο χρόνια ήταν ο χρόνος που χρειάστηκες;
Όχι[...].Έπαιρνα λεωφορεία και πήγαινα σε πόλεις της επαρχίας που είχα δει τόσες φορές, αλλά στα γρήγορα, λόγω των περιοδειών.[...]Είχα καταντήσει ένα κυνικό γουρούνι… κυνικό γουρούνι, καλά το είπα. Και ξαναβρήκα τον εαυτό μου.[...].Το όνειρό μου ήταν μέσα από τη μουσική να γίνω καλύτερος άνθρωπος.[...]
Για να δούμε ρε Χάρη τί άνθρωπος έγινες άραγε 10 χρόνια μετά από τότε που ήσουν "κυνικό γουρούνι"...
Μόνος έκανες αυτές τις αποδράσεις;
Εντελώς![...] Υπήρξαν μήνες που έλεγα μόνο καλημέρα, καλησπέρα και πόσο κάνει στο περίπτερο.[...]
Αααα εσύ διασκέδασες 10 χρόνια, όχι μαλακίες. Ποιός ξέρει όμως, μπορεί αυτή η απομόνωση να σου έκανε καλό, για να δούμε...
Ο Πάνος όλο αυτό το διάστημα πού βρισκόταν;
Με τις υποχρεώσεις του, το παιδί του, τα προβλήματά του, στη ζωή του…
No comment...
[...]
Οι φίλοι από το χώρο χάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια;
Θες να σου πω ονόματα και διευθύνσεις για να γίνουμε πιο σαφείς να μην κουραζόμαστε; Εγώ έχω έναν αδερφό από τη μάνα μου, τον Πάνο, και έναν αδερφό μεγαλύτερο, που τον λένε Θάνο Μικρούτσικο. Που τον έχω διαλέξει και αυτός εμένα. Λατρεύω τον Κραουνάκη, τον Κωστάκη τον Παρίση από τα Υπόγεια Ρεύματα, τον Γιώργο Ανδρέου, τον Μιχάλη Κουμπιό… Φυσικά είχα 5-6 φίλους… Όμως εν γένει, με αυτόν το χώρο δεν είχα ποτέ νταραβέρια. Να εξηγηθώ γιατί; Εγώ πήγα 22 ετών στο Βερολίνο και γύρισα 32. Εκεί γνώρισα πάρα πολλούς ντόπιους μουσικούς. Το ήθος τους, η αλληλεγγύη τους, ο μη φθόνος – κυρίως αυτό– με σφράγισαν για πάντα. Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα είπα, Χριστέ μου, τι γίνεται εδώ; Εγώ έμαθα άλλα εκεί που ήμουνα. Εδώ είδα λύσσα! Φθόνο από τον έναν για τον άλλον και από όλους για όλους. Λυκοφιλίες! Και λέω στον αδερφό μου, τι παίζει εδώ, ρε φίλε; Τι σκυλολόι είναι αυτό; Πώς το αντέχεις;
Για αρχή ποιός σου ζήτησε να γυρίσεις; Κι έπειτα αφού γύρισες και είδες τα σκατά στον μουσικό χώρο, είπες να χωθείς; Σου αρέσει το σκατό, Χάρη; Δεν ξέρω, με μπέρδεψες τώρα.
[...]
Πέρα από αυτούς που ανέφερες, συνεργαστήκατε και με τον Γιώργο Νταλάρα, τους πρώην Πυξ Λαξ.
Συνεργάστηκα μαζί τους για επαγγελματικούς λόγους, δεν τους παντρεύτηκα κιόλας! Ο Πλιάτσικας ας πούμε ποιος είναι; Ο ψηλός; Νομίζεις ότι τους ξέρω; Άσε τον Ξυδού, είναι παλιός φίλος από το ’70. Με τον Στόκα πίναμε κάνα καφέ στη Ν. Σμύρνη όταν έμενε κι αυτός ένα φεγγάρι εκεί. Μετά χαθήκαμε. Όσο για τον Νταλάρα: «Γιωργάκη… δεν θέλω να ’μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί, θέλω μονάχα να μη θυμάμαι» όπως λέει η Αλαγιάννη με τον Παπάζογλου.
Ε καλά βρε Χάρη πού να θυμάσαι ποιος είναι ο Πλιάτσικας... Βέβαια θυμάσαι τους άλλους δύο, άρα ποιός έμεινε; Ε, αυτός ο τρίτος είναι! Όσο για τον στίχο, βγάλε το "μονάχα" και τον πέτυχες.
Αυτό το διάστημα έβλεπες τον Πάνο στις ζωντανές του εμφανίσεις
Όχι, δεν πήγα ούτε μία φορά.[...]
Η λεγόμενη "αδερφική αγάπη"...
Τις δουλειές των υπόλοιπων καλλιτεχνών της γενιάς σου τις παρακολουθούσες; Τον Γιώργο Νταλάρα, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, τον Γιάννη Αγγελάκα…
Τώρα πια, που ουσιαστικά δεν είμαι μέσα στο χώρο –βγήκα μόνος μου σε σύνταξη με εθελουσία– έχω την «πολυτέλεια» να λέω κι εγώ τη γνώμη μου, χωρίς το φόβο ότι θα μου αποδοθεί επαγγελματικός φθόνος, ανταγωνισμός κ.λπ. Οι θεματολογίες των Κατσιμιχαίων είχαν πάντα σαν επίκεντρό τους τα ατομικά και συλλογικά βάσανα των ανθρώπων. Ήταν καλώς ή κακώς το λεγόμενο protest song. Ως εκ τούτου, η χρονική –και μόνο– συνύπαρξή μας με άλλους μουσικούς, κάτι εντελώς τυχαίο –το επαναλαμβάνω– δεν λέει απολύτως τίποτα. Γιατί; Γιατί δεν ήταν ένα κίνημα, όπως π.χ κάποτε στα ’60 το Νέο Κύμα, με κοινή αισθητική, ιδεολογική και μουσική βάση. Τι σχέση έχουν τα δικά μας τραγούδια με τις άχρωμες, άγευστες και άοσμες θεματολογίες του Ξυδάκη, με τους μικροαστικούς νταλκάδες του Πορτοκάλογλου, με το ρηχό λυρισμό του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τις μπουρδολογίες π.χ. του Φάμελου; Απολύτως καμία! Προτιμώ χίλιες φορές τα μουγκρητά του Αγγελάκα, γιατί αυτός ο άνθρωπος… τρώγεται με τα ρούχα του. Ή… ο χοντρός των Active Member. Το ίδιο κι αυτός. Εξάλλου προέρχονται και οι δύο από το rock, το οποίο, κάποτε τουλάχιστον, είχε σαν κύρια θεματολογία του τα σκατά και πώς να τα αντιμετωπίσετε!
Καλά, οι θεματολογίες σας εκφράζαν τον λαό, αυτό να λέγεται(βλ Ρίτα-Ριτάκι...). Το "protest song" πρώτη φορά το ακούω. Εσείς το δημιουργήσατε; Γιατί αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, πολύ θα ήθελα να ακούσω και άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες σαν εσάς! Ο "χοντρός" που αναφέρεις έχει όνομα -καλά βέβαια που να το θυμάσαι, εδώ δεν θυμόσουν τον Πλιάτσικα- αλλά όλα συγχωρούνται για έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη σαν εσένα Χάρη Κατσιμίχα. Όσο για Ξυδάκη-Πορτοκάλογλου-Ιωαννίδη απλά παραθέτω 3 τραγούδια και ένα δικό σας να ακούσει ο κόσμος και να κρίνει. Μην φοβάσαι Χάρη, το δικό σας είναι το καλύτερο και το ξέρεις.
[...]
Έχεις κάτι έτοιμο στο συρτάρι;
Ναι, έχω κάνει μία εργασία που μου πήρε πολύ κόπο και χρόνο, όμως άξιζε. Ήταν μελοποίηση της λεγόμενης γενιάς του ’70, π.χ. Χιόνης, Βαρβέρης, Παπαγεωργίου, Γκανάς, Αλαβέρα, Κοντός κτλ.
Τέλεια! Άντε να βγει ο δίσκος, περιμένω με μεγάλη αγωνία! Τους ίδιους όμως τούς ρώτησες αν θα ήθελαν ΕΣΕΝΑ να τα μελωποιήσεις...;
Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία είχε κυκλοφορήσει με παλιά cds των Αδερφών Κατσιμίχα. Σου αρέσει αυτός ο τρόπος διάθεσης ενός καλλιτεχνικού προϊόντος;
Προτιμώ τα cds μου να πουλιούνται στα περίπτερα, παρά να τα πουλούν οι δισκογραφικές. Τόσο μεγάλο είναι το μίσος μου! Κανείς δεν ξέρει εκτός από αυτούς που είναι στο χώρο την αδικία που υφιστάμεθα και την εκμετάλλευση. Ο κόσμος νομίζει ότι τα 20 ευρώ που πληρώνει για ένα cd τα παίρνει ο καλλιτέχνης. Εμ, δεν τα παίρνει!
Στα περίπτερα πουλάνε την Τζούλια Χάρη μου, στα περίπτερα και εσένα;; Όσο για τις δισκογραφικές, αυτές δεν σε διαφήμισαν τόσα χρόνια; Όχι ότι χρειαζόσουν την βοήθειά τους, η επιτυχία ενός τέτοιου ταλέντου σαν το δικό σου είναι δεδομένη. Ρίξε τόπο στην οργή σου πάντως μεγάλε Χάρη και μην τις μισείς. Όσο για τον κόσμο που νομίζει ότι τα δίνει σε εσένα, μάλλον μας θεωρείς πολυ χαζούς. Έχεις κάθε δικαίωμα όμως να πιστεύεις κάτι τέτοιο Μεγάλε Άνθρωπε!
Πόσα χρήματα φτάνουν σε εσάς από ένα cd που πουλιέται 20 ευρώ;
Το 1%. Αλλιώς, πού είναι τα λεφτά που έβγαλα όλα αυτά τα χρόνια, αν δεν ίσχυε αυτό. Γιατί είναι γνωστό ότι τα έξοδά μου εμένα είναι τα έξοδα ενός φοιτητή. Πού τα ’φαγα, αφού έβγαλα τόσα λεφτά από τις εταιρείες; Άρα, ναι, με τις εφημερίδες. Μήπως θέλουν να τα βάλουν και στο μπακάλικο; Στα mini market; Γουστάρω! Γιατί όχι;
Τώρα με έκανες να σε θαυμάσω ακόμα περισσότερο! Είσαι οάνθρωπός μας, πάει και τελείωσε! Είσαι ο επαναστάτης μας, ο αρχηγός μας, ο άνθρωπος που θα αλλάξει τα μουσικά δεδομένα της χώρας! Venceremos!
[...]
Κάτι για το οποίο μετάνιωσες;
Θα ’πρεπε να έχω φύγει από το 1995.[...]
Όχι Χάρη, τί είναι αυτά που λες; Με σοκάρεις τώρα,το ξέρεις;; Εμείς τί θα κάναμε τόσα χρόνια;;
Εσύ έβγαλες λεφτά από όλη αυτή την ιστορία;
Τα αποθέματα που είχα στην άκρη έχουν σωθεί. Ζω με τα πνευματικά δικαιώματα που παίρνω από την ΑΕΠΙ και κάτι που έχω φτιάξει. Τη βγάζω με τα λεφτά που βγάζει ένας καθηγητής λυκείου. Άλλά και παλιοί μου φίλοι, που είναι στο πανεπιστήμιο, δεν βγάζουν οι άνθρωποι εκατομμύρια. Έτσι ζω και είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος.
Καλά η ευτυχία και η ηρεμία σου φαίνονται και θα φανούν και παρακάτω. Ας είναι καλά λοιπόν η ΑΕΠΙ που αποτελεί την πιο αγνή και αθώα εταιρία της χώρας και προστετεύει άτομα σαν εσένα. Μα τί λέω ο βλάκας; Ανακαλώ! Δεν υπάρχουν άτομα σαν εσένα Χάρη, μόνο εσύ, συγχώρεσέ με...
Πώς κρίνεις τη νέα κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό;
Αυτό το παιδί, τον Παπανδρέου, δηλαδή, τον συμπαθώ πάρα πολύ. Μπορεί διάφοροι ελληνάρες να τον χλευάζουν και να τον λοιδορούν ως ξενέρωτο και αμερικανάκι, αλλά καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα χάλια τους και τη βλαχιά τους γιατί, ενώ εγώ δεν είμαι σε καμία περίπτωση ΠΑΣΟΚ, αναγνωρίζω στη συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου μία έμφυτη ευγένεια[...]
Πες τους βλάχους, ηλίθιους, ότι θέλεις Εσύ! Και φυσικά δεν είσαι ΠΑΣΟΚ, είπαμε, εσύ είσαι επαναστάτης!
Τελευταία υπάρχει έντονη συζήτηση για το θέμα των μεταναστών. Η άποψή σου;
Οι μη νόμιμοι να φύγουν αύριο το πρωί!
Πές τα μεγάλε! Έξω από την χώρα μας όλοι αυτοί που δεν μπορούσαν λόγω καθεστώτος να φύγουν από την χώρα τους και ήρθαν παράνομα για να επιβιώσουν στην Ελλαδάρα μας! Τί έχουν κάνει στη ζωή τους για να αξίζουν να ζουν σε αυτήν την χώρα; Αφού το είπες, είμαι σίγουρος ότι εξαφανίστηκαν ήδη!
Δεν τσαντίζεσαι που υπάρχουν περιοχές στην Αθήνα στις οποίες φοβάται κανείς να περπατήσει μόλις σκοτεινιάσει;
Εννοείται. Να λοιπόν που έρχεται αυτό που σου έλεγα πριν, ότι εγώ δεν ανήκω στους καταχωρισμένους ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, αριστερούς· είμαι ένα είδος σκεπτόμενου πολίτη που μπορεί να βρει δίκιο σε κάτι και σε έναν Καρατζαφέρη. Όταν λέει ο Καρατζαφέρης, και ο κάθε Καρατζαφέρης, είναι πολλοί! Είναι πολλοί για εμάς! Να έρθουν οι άνθρωποι – οι νόμιμοι εννοείται, αλλά είναι και οι νόμιμοι πολλοί. Θα το καταλάβουμε αυτό; Και επειδή το λέει ο Καρατζαφέρης που είναι ακροδεξιός πάει να πει ότι λέει ψέματα;
Είσαι ΒΑΘΙΑ σκεπτόμενος, μην είσαι μετριόφρων. Στις επόμενες εκλογές θα τον ψηφίσω, στο υπόσχομαι! Ότι πει ο αρχηγός μας! Καλά σε χαρακτήρισα ως επαναστάτη, κάτι ήξερα!
Αν έδινες εσύ τίτλο στη συζήτησή μας τι θα έβαζες;
«Το μέσα μάτι βλέπει». Ένα σημείο αυτού του ανέκδοτου τραγουδιού λέει «δεν φεύγεις, πουθενά δεν πας από τον εαυτό σου. Δεν ξεφεύγεις, ό,τι ψέμα κι αν πεις».
Τί ωραίος...Τί ρομαντικός τρόπος να κλείσει η συνέντευξη...Σου χρωστάμε πολλά Χάρη...Να είσαι πάντα καλά...
Ολόκληρη η συνέντευξη υπάρχει στο link.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου