Σελίδες

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς

Χωρίς πολλά-πολλά, ένα τεράστιο τραγούδι του πατριάρχη του ρεμπέτικου και κατ' επέκταση της ελληνικής μουσικής που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, με στίχο πιο αληθινό από οποιοδήποτε άλλο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Τους πιο αγνούς εκείνους καιρούς που οι μουσικοσυνθέτες είχαν πραγματικές ανησυχίες και εξέφραζαν τους πόνους και τα μεράκια του λαού...








Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς και ψεύτικη η ζωή μας
Αφού στη μαύρη γης θα μπει μια μέρα το κορμί μας

Όσοι κι αν έχουνε λεφτά τίποτα δεν αξίζουν
Θα 'ρθεί μια ξαφνική στιγμή σαν το κερί να σβήσουν

Αυτή τη ψεύτικη ζωή πρέπει να τη χαρούμε
Πρέπει να την γλεντήσουμε όπως και να την βρούμε

Το χρήμα και την εμορφιά ο Χάρος τα μαραίνει
Σ' αυτό το ψεύτικο ντουνιά μόνο η κακία μένει

1 σχόλιο:

  1. ΠΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!...η αλλιώς ΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨΨ!!!

    Κι ένα ακόμα του Κώστα Ρούκουνα για τον ψεύτη ντουνια:

    Ψεύτισε πλεόν ο ντουνιάς, δεν έχει πια φιλία
    Μόνο στα πλούτη σ'αγαπούν κι όχι στη δυστυχία

    Οι συγγενείς κι οι φίλοι μου, είναι τα τάλιρά μου
    Που περπατώ ντερβίσικα και χαίρεται η καρδιά μου

    Όποιος τα φράγκα σήμερα στην τσέπη του δεν τα χει
    Σε τούτο τον ντουνιά εδώ, φιλία δεν υπάρχει

    ΑπάντησηΔιαγραφή